Ειδική περίπτωση τραγουδιού που μου αρέσει πάρα πολύ το video (για την ακρίβεια το καλύτερο που έχω δει τελευταία μέσα στη μιζέρια των ελληνικών video clips που επικρατεί τα τελευταία χρόνια) και δεν μου αρέσει το κομμάτι σαν κομμάτι. Δεν είναι ότι το θεωρώ κακό σαν τραγούδι, αντιθέτως έχει υπέροχους στίχους και η φωνή της Δήμητρας Γαλάνη φανταστική όπως πάντα, απλά το βρίσκω υπερβολικό και overdramatic χωρίς λόγο.
Είχα αρκετό καιρό να δω τόσο καλή και εμπνευσμένη δουλειά σε video! Συγχαρητήρια στην ομάδα Fishgroup!
Ώρα τρεις τη νύχτα, ανεβαίνω τα σκαλιά μα δε νυστάζω
Μ' ανοιχτό το φως ξανά, τη δική σου τη μεριά ούτε που κοιτάζω
Τι είναι αυτό που λείπει απ' τη μέσα μου ζωή τα δάχτυλά σου
μια γουλιά νερό θα πιω
Πώς αλλιώς να καταπιώ πως τα πάντα αλλάζουν
Πάρε εσύ τα χάδια τα γυμνά σκοτάδια τα πρωτότυπα
Κι άσε εδώ για μένα κάτι στοιχειωμένα σ' αγαπώ,
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ καρδιά μου
Στερεότυπά μου έτσι τ' όνομά μου δεν ξανάκουσα
Και γι' αυτό θυμώνω που θα λέω στον πόνο σ' αγαπώ,
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ λες κι είμαστε αγκαλιά...
Άμα θες να δεις τη δικιά μου τη σκιά αντί για μένα
Όπου πάω, τ' ακούς, να 'ρθείς να κοιτάς από μακριά το δικό σου ένα
Δε μπορώ να ζω εδώ μέσα άλλος κανείς θα βγω λιγάκι
Δυο μικρά πουλιά πετούν στα μηνύματα αδειανό τ' άσπρο φακελάκι
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Χρυσόστομος Μουράτογλου