Δέκα ολόκληρα χρόνια μετά το τελευταίο τους album "Room Service", οι Roxette επιστρέφουν επιτέλους με νέο υλικό. Το "Charm School" κυκλοφορεί στις 11 Φεβρουαρίου αλλά σήμερα διέρρευσε στο internet. Αν το ακούσετε και σας αρέσει, να το αγοράσετε γιατί πρέπει να στηρίζουμε τη μουσική και τους καλλιτέχνες που αξίζουν. Η deluxe έκδοση περιλαμβάνει 12 live tracks από τη πρόσφατη συναυλία τους στο St. Petersburg. Εγώ το άκουσα πριν λίγη ώρα και σας μεταφέρω τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου ακούγοντας το, track by track!
01. WAY OUT: Το τέλειο ξεκίνημα για το album που σε προδιαθέτει για τη συνέχεια. Με country rock feeling και sing-a-long διάθεση, το τραγούδι σε κερδίζει αμέσως και δε θες να τελειώσει! (10)
02. NO ONE MAKES IT ON HER OWN: Είναι πολύ συγκινητικό να ακούς ξανά τη φωνή της Marie μετά από τόσο καιρό. Μια πραγματικά υπέροχη μπαλάντα που μπορεί άνετα να συγκριθεί με τις κλασικές τους που τους έκαναν superstars σε όλο τον κόσμο. (10)
03. SHE'S GOT NΟTHING ON (BUT THE RADIO): Το πρώτο επίσημο single του άλμπουμ, μπορεί να μην το θεωρώ το καλύτερο του δίσκου, όμως είναι τόσο catchy, pop και με θετικά vibes που σου κολλάει αμέσως και το τραγουδάς συνέχεια. (8)
04. SPEAK TO ME: Ατμοσφαιρικό, ερωτικό, με καταπληκτικά φωνητικά. Στο επίπεδο του "Wish I could fly", με κουπλέ που σε προδιαθέτουν για την έκρηξη της Marie στο ρεφρέν. Ένα από τα καλύτερα του δίσκου. (10)
05. I'M GLAD YOU CALLED: Ένα τραγούδι με soundtrack αισθητική. Τρυφερό και τόσο ρομαντικό που σε κερδίζει αμέσως και θες να ερωτευτείς. Κεράκια, τζάκι, κιθάρα και μια αγκαλιά ακούγοντας το τραγούδι αυτό. H Marie στα καλύτερά της. (10)
06. ONLY WHEN I DREAM: Όταν είχα πρωτοακούσει το κομμάτι αυτό στο promo video των Roxette με 30 δευτερόλεπτα από κάθε τραγούδι, το αγάπησα με τη μία και περίμενα πως και πως να βγει το άλμπουμ για να το ακούσω. Μεγάλη πιθανότητα να γίνει single. Αριστουργηματικό! (10)
07. DREAM ON: Pop δυναμίτης με φοβερές κιθάρες και έντονο συναυλιακό χαρακτήρα. Ένα ακόμα pop διαμαντάκι (10)
08. BIG BLACK CADILLAC: Θυμίζει εποχές "Sleeping in my car". Παιχνιδιάρικο και ίσως μελλοντικό single. Roxette are definitely back! (9)
09. IN MY OWN WAY: Το πιο αδύναμο κομμάτι του album, χωρίς όμως να είναι κακό, ούτε καν μέτριο, απλά δεν συγκρίνεται με τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου. (7)
10. AFTER ALL: Με ρετρό ποπ διάθεση και έξυπνους στίχους. Άλλο ένα μικρό ποπ αριστούργημα. (10)
11. HAPPY ON THE OUTSIDE: Μπορεί να μην είναι μπαλάντα, όμως είναι τόσο μελαγχολικό που σε παρασύρει και καταφέρνει να σε συγκινήσει. Σίγουρα αυτό το τραγούδι θα εκφράζει πολύ κόσμο. (8)
12. SITTING ON THE TOP OF THE WORLD: Όσο υπέροχα ξεκίνησε το album, τόσο αδιάφορα τελειώνει, με ένα τραγούδι που θα μπορούσε να λειτουργήσει καλύτερα ως b'side. (6)
ΓΕΝΙΚΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 9/10
ΓΕΝΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ: Τολμώ να πω ότι το θεωρώ το καλύτερο album που έχουν βγάλει οι Roxette σε όλη την καριέρα τους. Οπότε προσπερνάμε τα μέτρια albums που έβγαλαν από το 1994 και μετά με το "Have a nice day" και "Room service" κι απολαμβάνουμε ένα αληθινό pop αριστούργημα που δε θες να σταματήσεις να ακούς, και δεν μπορείς να έχεις 1-2 αγαπημένα tracks, αλλά σχεδόν όλο το album. Welcome back lads!!! Ραντεβού στην Αθήνα, 27 Μαίου στο Terra Vibe Park!
ALBUM SNIPPETS
SHE'S GOT NOTHING ON (BUT THE RADIO)
30/1/11
ROXETTE "Charm School"
Το νέο album των Roxette track by track!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 bugged up:
ΑΡΓΩ ΛΙΓΟ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ.
ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΩΡΕΙΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ album ΤΩΝ Roxette.souper.
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ.
Ευχαριστώ πολύ!!!
Επίσης καλό μήνα εύχομαι!!!
Το cd einai EXAIRETIKO ... elpizo na vroun tin emporiki epityxia pou axizoun ksana. Kai mono pou i Marie meta tin peripeteia tis ygeia tis pou perase , mporei k tragoudaei ksana einai thauma. Eutyxos apodeiknyoun pos oi pragmatikoi kallitexnes , de xreiazontai skandala , gymna, trela videos gia na petyxoun.
Well done
KostaS J. Sol
Καλημέρα φίλε μου! Μου αρέσει που έβαλες 9 στα 10 στο νέο άλμπουμ των ROXETTE. Το βρίσκω εξαιρετικό σαν άλμπουμ, πολύ καλύτερο από τα 2 προηγούμενά τους, Have a Nice Day και Room Service, αλλά σε ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ δεν είναι καλύτερο από τα κλασικά τους άλμπουμ που ακούγονται ακόμα αυτούσια, όπως το Joyride, Tourism και Crash Boom Bang!
Βαθμολογία: 8 στα 10
Ακολουθεί κριτική track by track.
Way Out: Εξαιρετικό άνοιγμα για το δίσκο. Εκπληκτική ατμόσφαιρα, δυναμικό, ταξιδιάρικο, αν έψαχνα να βρω μειονέκτημα θα έλεγα ότι δεν έχει σχέση με το υπόλοιπο άλμπουμ και δε θυμίζει καν Roxette! Περισσότερο θυμίζει Beetles ή έστω τις πειραματικές στιγμές του Gessle στα σουηδικά σόλο album του! 8 στα 10
Noone makes it on her own: Η μπαλάντα ακριβώς που περιμένεις από ένα συγκρότημα του βεληνεκούς των Roxette! Συγκινητικό να ακούς τη φωνή της Marie πάλι σε τέλεια φόρμα, ο γλυκός ήχος της κιθάρας δίνει υπόσταση στο κομμάτι και τα δυνατά backing vocals σήμα κατατεθέν του συγκροτήματος! 8 στα 10
She's got nothing on: Το πρώτο σίνγκλ, funky pop με δυνατά synchs και κιθάρες και ένα άκρως κολλητικό και ξεσηκωτικό ρεφρέν! 9 στα 10
Speak to Me: Το κομμάτι θα ήταν μέτριο, αλλά τη στιγμή ακριβώς που μπαίνει η Μαρί στα lead vocals απελευθερώνεται τόσο μεγάλη ποσότητα αστερόσκονης στο χώρο που μεταμορφώνει το κομμάτι και η μαγεία του σε καταλαμβάνει ενώ μέχρι να τελειώσει το έχεις αγαπήσει. 10 στα 10
Glad you called: Ακουστική κιθάρα και η φωνή της Marie, λίγα πράγματα χρειάζονται για να αποθεωθεί ένα κομμάτι. Ήχοι βροχής και βροντές ανοίγουν και κλείνουν υπέροχα το κομμάτι ενώ η παρέμβαση του Per Gessle στο σημείο που τραγουδά εμφατικά look around του δίνει μια ξεχωριστή νότα! 10 στα 10
Only When I dream: Μοιάζει σα να ξεπήδησε από ένα παλιό άλμπουμ των Roxette, ίσως και από τα πρώτα τους. Είναι λίγο παλιομοδίτη (ή καλύτερα παλιά αγαπημένη ποπ 80ies) η ενορχήστρωση του, ενώ το ρεφρέν του είναι απλά συγκλονιστικό. Φωνάζει να γίνει single και να οπτικοποιηθεί! Το καλύτερο κομμάτι του δίσκου! 10 στα 10.
Dream On: Καταπληκτικό ποπ διαμάντι. Ακουστικές κιθάρες και ηλεκτρικές κιθάρες σε μοναδικό πάντρεμα, θυμίζει ατμόσφαιρα του κλασικού και πιο αγαπημένου μου άλμπουμ των Roxette, του Tourism. 10 στα 10
Big Black Cadillac: Σε πολλούς φαν αρέσει αυτό, εμένα όχι τόσο. Είναι δυναμικό, έχει πειραγμένο ηλεκτρονικό touch (στην εποχή της Lady Gaga άλλωστε βρισκόμαστε) αλλά προσωπικά δε θεωρώ ότι οι Roxette χρειάζονται τέτοια ανοίγματα στην τέχνη τους! 6 στα 10
In my Own Way: Εξαιρετική μπαλάντα που θυμίζει 60ies και το “I love how you love me”! Η Marie την αποθεώνει, ενώ προς το τέλος της θυμίζει λίγο Crash Boom Bang και δάκρυα έρχονται στα μάτια! 10 στα 10.
After All: Παιχνιδιάρικη χαριτωμένη ποπ με τη φωνή του Per Gessle. Ωραίο ρεφρέν. 8 στα 10.
Happy on Outside: η πιο μελαγχολική στιγμή του άλμπουμ, άλλη μια πανέμορφη μπαλάντα, μοναδικά τραγουδισμένη από τη Marie. 8 στα 10.
Sitting on the top of the World: πανέμορφο χαμηλότονο κλείσιμο του album, από αυτά που οι fans των Roxette ξέρουν να εκτιμούν, κάτι ανάλογο του Perfect Day για το Joyride. 9 στα 10.
Διαφωνώ. 9/10 είναι ουτοπική βαθμολογία για μια μουσική απόπειρα που βασίζεται σε ξεπερασμένες πλέον συνταγές επιτυχίας. Οι roxette είχαν επιτυχία 20 χρόνια πρίν... το να επιστρέφουν με ένα αλμπουμ που δεν τολμά τίποτα διαφορετικό το θεωρώ ανέντιμο και υποτιμητικό για τους φανς. Δυστυχώς είναι τόσο φανερό οτι βγήκε ένα αλμπουμ μόνο και μόνο για εισπρακτικούς λόγους.
Αν και μεγάλωσα με τη μουσική τους,αν και εξελίχθηκαν κατά πολύ οι μουσικές μου προτιμήσεις, τους εκτιμώ και εξακολουθώ να έχω το όνειρο να τους δω live, θα προτιμούσα όμως να έκαναν το world tour χωρις το συγκεκριμένο αλμπουμ.
Μια φαν από το παρελθόν.
ps. Per i still love you! ;-)
Regina, σεβαστή η άποψή σου, απλά ως φαν των Roxette θεωρώ ότι:
1. αν άκουγα μουσικό ήχο διαφορετικό από τους Roxette θα πάθαινα σοκ. Οι Roxette όφειλαν να επανέλθουν με ήχο γνώριμο, με ήχο κοντά σε ό,τι αγαπήσαμε, και ευτυχώς αυτό έκαναν, γιατί είναι συγκρότημα που τιμά την ιστορία του και θεωρεί (ορθώς) υποχρέωσή του να δίνει στους φαν τους αυτό που περιμένουν να ακούσουν. Δε θα μπορούσαν ξαφνικά να πειραματιστούν με άλλο ήχο! Όπως είπε κι ο Θεός (Per Gessle κατά κόσμον) "αν αγαπάς τους Roxette, θα αγαπήσεις αυτό το άλμπουν, αν μίσεις τους Roxette, θα μισήσεις κι αυτό το άλμπουμ".
2. Ο ήχος των Roxette είναι τόσο καλός και αντέχει στο χρόνο, σε αντίθεση με τη μουσική ποπ βιομηχανία του σήμερα που το καλύτερο που έχει να προσφέρει σήμερα είναι η Lady Gaga (να κόψω τις φλέβες μου δηλαδή). Δεν ξέρω αν γέρασα, Regina, αλλά η ποπ σήμερα ακούγεται στα αυτιά μου τόσο πλαστική και τόσο ίδια που ευγνωμονώ το Θεό (κατά κόσμο Per Gessle) που μου θυμίζει με αυτό το άλμπουμ γιατί αγαπώ τόσο τους Roxette!
Το Charm School είναι πραγματικά ένα από τα καλύτερα άλμπουμ των Roxette και γι' αυτό χαίρομαι αφάνταστα που γνωρίζει τέτοια επιτυχία στην Ευρώπη και αλλού!
@ europanos
Σεβαστή και αυτή η άποψη, απλά αναρωτιέμαι. Όταν ένας καλλιτέχνης καθιερώνεται με ένα συγκεκριμένο ύφος μουσικής δεν οφείλει καθώς μεγαλώνει και ωριμάζει να εξελίσσεται και ο ήχος του? Όλοι προσπαθούμε να κάνουμε ένα βήμα μπροστά, το να επαναλαμβανουμε δοκιμασμένες συνταγές δεν αποτελει επιτυχία.
Anyway, όπως και να έχει, χαίρομαι που υπάρχουν ακόμα φανς που τους στηρίζουν και τους αγαπούν. Μεγαλώσαμε μαζί τους :-) Ραντεβού το Μάη!
Δημοσίευση σχολίου